Tekst ewangelii wg św. Mateusza

Główna treść strony

Tekst ewangelii wg św. Mateusza

Mateusza 4:1-25 bg

"(1) Tedy Jezus zawiedziony jest na puszczę od Ducha, aby był kuszony od dyjabła. (2) A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął. (3) I przystąpiwszy do niego kusiciel, rzekł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz, aby się te kamienie stały chlebem. (4) A on odpowiadając rzekł: Napisano: Nie samym chlebem człowiek żyć będzie, ale każdem słowem pochodzącem przez usta Boże. (5) Tedy go wziął dyjabeł do miasta świętego, i postawił go na ganku kościelnym, (6) I rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się na dół, albowiem napisano: Iż Aniołom swoim przykazał o tobie, i będą cię na rękach nosili, abyś snać nie obraził o kamień nogi swojej. (7) Rzekł mu Jezus: Zasię napisano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego. (8) Wziął go zasię dyjabeł na górę bardzo wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata i sławę ich, (9) I rzekł mu: To wszystko dam tobie, jeźli upadłszy, pokłonisz mi się. (10) Tedy mu rzekł Jezus: Pójdź precz, szatanie! albowiem napisano: Panu Bogu twemu kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz. (11) Tedy go opuścił dyjabeł, a oto Aniołowie przystąpili i służyli mu. (12) A gdy usłyszał Jezus, iż Jan był podany do więzienia, wrócił się do Galilei; (13) A opuściwszy Nazaret, przyszedł, i mieszkał w Kapernaum, które jest nad morzem w granicach Zabulonowych i Neftalimowych; (14) Aby się wypełniło, co powiedziano przez Izajasza proroka, mówiącego: (15) Ziemia Zabulonowa i ziemia Neftalimowa przy drodze morskiej za Jordanem, Galilea poganów; (16) Lud, który siedział w ciemności, widział światłość wielką, a siedzącym w krainie i w cieniu śmierci weszła im światłość. (17) Od onego czasu począł Jezus kazać i mówić: Pokutujcie, albowiem się przybliżyło królestwo niebieskie. (18) A gdy Jezus chodził nad morzem Galilejskiem, ujrzał dwóch braci: Szymona, którego zowią Piotrem, i Andrzeja, brata jego, którzy zapuszczali sieć w morze; albowiem byli rybitwy. (19) I rzekł im: Pójdźcie za mną, a uczynię was rybitwami ludzi. (20) A oni zaraz opuściwszy sieci, szli za nim. (21) A postąpiwszy stamtąd, ujrzał drugich dwóch braci, Jakóba, syna Zebedeuszowego, i Jana, brata jego, w łodzi z Zebedeuszem, ojcem ich, poprawiających sieci swoje, i wezwał ich. (22) A oni wnetże opuściwszy łódź i ojca swego, poszli za nim. (23) I obchodził Jezus wszystkę Galileją, ucząc w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliją królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę i wszelką niemoc między ludem. (24) I rozeszła się wieść o nim po wszystkiej Syryi; i przywodzono do niego wszystkie źle się mające, a rozmaitemi chorobami i mękami zdjęte, także i opętane, i lunatyki i powietrzem ruszone; i uzdrawiał je. (25) A szedł za nim lud wielki z Galilei, z dziesięciu miast, i z Jeruzalemu, i z Judzkiej ziemi, i zza Jordanu."