WYBÓR MIEJSCA DO MEDYTACJI Miejsce gdzie praktykujesz powinno spełniać kryterium odosobnienia, a także cichości. Dobrze jest, jeśli zapewnia względny komfort. Ponadto niech nikt Ci się nie przygląda, nie zaczepia i nie pyta o nic. Najlepiej jest mieć osobne pomieszczenie tylko do tego celu, ale to tylko sprzyja zachęcie do medytacji, nie jest warunkiem koniecznym. Tak, jak możesz wybrać pomieszczenie do medytacji, poświęć całą swoją energię i czas, który sobie wyznaczyłeś na tylko jeden cel, na medytację. Z czasem wejdzie Ci to w nawyk i stanie się częścią Twojego życia. Innym nawykiem wynikającym z praktyki jest nawyk życia w teraźniejszości. Nawyk ten jest dobry, bo gdy tak żyjesz nie zamartwiasz się przeszłością, nie martwisz się o przyszłość, chyba, że takie zajęcie wykonujesz w teraźniejszości np. robiąc budżet. Umiejętność takiego życia jest potrzebna podczas medytacji, która z resztą ją wyrabia. Sprawia, że podczas sesji medytacyjnej nie zajmujesz się sprawą jak np. spłacić kredyt, ale tylko obserwujesz swój umysł. Poznajesz siebie, co w konsekwencji udoskonali Cię, ale tylko, jeśli wytrwasz. Tak jak pisałem wcześniej, wrogiem medytacji jest doznawanie wrażeń słuchowych. Należy ich unikać, tak jak zła. Przykładowo słysząc znaną muzykę, automatyczne zaczynamy ją nucić, słysząc głos matki (najważniejszy dźwięk w życiu) tracimy wgląd w umysł, i nastawiamy się na słuchanie, analogicznie ze śpiewem. Jeśli masz wielki dom, a w nim wiele pomieszczeń, to spróbuj medytować w nich po kolei, a to, w którym wyszło Ci to najlepiej uznaj za najwłaściwsze. Strategia ta jest korzystna. Działania takie poniekąd obrazuje biblijna reguła: "Doświadczajcie wszystkiego, a co korzystne - zachowujcie.". Dla większości ludzi korzystna będzie medytacja w większej grupie. Wynika to pewnie z faktu, że od dziecka potrafimy uczyć się poprzez naśladowanie. Spróbuj tego, rozejrzyj się i sprawdź, czy w Twoim mieście są takie grupy zwolenników dyscypliny i rygoru związanych z medytacją. Alternatywą dla medytacji w grupie jest robienie tego ze swoim partnerem lub rodziną. Pamiętaj, że grupa i partner mają tylko zachęcać, a nie stanowić warunek. Jeśli grupa się nie zebrała lub Twój partner zachorował i musi leżeć w łóżku, to Ty nie rezygnuj, nie zwlekaj tylko medytuj. Twoja wewnętrzna motywacja powinna wystarczać na to, aby medytować - tak jest najlepiej, to najlepiej sprzyja efektom. Chęć do medytacji to czynność psychologiczna, która sprawia, że medytujesz. Jeśli masz chęć medytuj, nie ograniczaj się do z góry określonych pór. Praktyka sprawia, że praktykujesz z większym wigorem. Jest to to, samo, co wybór takich a nie innych potraw jako ulubionych, bo ta decyzja wynika z tego, czym odżywiała się matka będąca w ciąży. Jeśli np. nie lubisz czytać, to czytaj, po latach, będzie Ci to sprawiało przyjemność, a na pewno będziesz mógł to robić bez większego wysiłku, różnica, jaką można osiągnąć jest większa niż 50%. Budda podczas prób zauważył, że najlepiej wybrać ścieżkę środkową. Zbyt wielka chęć oraz obojętność zagrażają uzyskiwaniu wyników. W drodze środka chodzi o to, aby się nie starać za bardzo.