MEDYTUJĄC "OCZYSZCZENIE UMYSŁU TRZEBA STOSOWAĆ ZAWSZE, NAWET PODCZAS CHODZENIA, STANIA, SIEDZENIA ORAZ LEŻENIA." BUDDA

obrym sposobem na oczyszczenie jest Vipassana. Poprzez praktykowanie uważności, nie brudzimy przyszłości, a przeszłość ma samoczynnie taką zdolność. Praktykowanie uważności to znaczy: być zawsze świadomym, świadomym wszelkich zdarzeń. Dostrzegać to, co się dzieje, i to tylko w danej chwili. Chodząc, doświadczasz chodzenia, nie rozmyślasz, tylko idziesz. Teraźniejszość i tylko ona, jest tym o co się trzeba starać, tym czego trzeba się uczyć. Byś w teraźniejszości, czyli uważać można zawsze, lecz ze wszystkich sytuacji najkorzystniejsza jest ta, podczas której ciało się najmniej porusza, przy czym leżenie, tylko z jednego względu, jest gorsze od pozycji siedzącej, a mianowicie, dlatego, że wywołuje senność. Młodzi adepci medytacji, z racji na wiek, i naturalną potrzebę poruszania się nie będą w stanie bez żadnego poruszenia się medytować tyle, co starsi (godzina, kilka godzin, a nawet w sytuacji mnichów podporządkować cały dzień jednemu celu). Dlatego mogą oni starać się medytować w każdej dobrej sytuacji, tzn. taka, która nie będzie uciążliwa. Zaleca się im medytację chodzącą, podczas której, oprócz świadomości każdego kroku, jak i świadomości rozróżniającej kroki, dobrze jest skierować wzrok przed siebie, nie dalej, jak 2 m od miejsca, gdzie przebywamy (nie zginamy karku). Takie działania, ma na celu przedłużenie czasu spędzonego na praktykowaniu medytowaniu, bo im dłużej medytujemy tym większe efekty mamy, przy czym również pomocnym czynnikiem jest, już wspomniany, brak ruchu, dlatego, jeśli tylko potrafisz wybierz pozycję siedzącą, podczas której kończyny dolne układać można (kolejność od dobrej do najlepszej) tzw. siad po turecku, pół lotosu i lotosu (pełny lotos może być nie do wykonania), praktykować można również siedzieć na stołku (dlaczego nie krzesło, bo opieranie się, nie pomaga praktyce). Przed przystąpieniem do praktyki należy wyznaczyć sobie okres czasu, który chcesz przeznaczyć na medytację. Musi to być czas niczym niezakłócony - nie wolno nagle przerywać medytacji, ale niech przejście z niej do zwyczajnego czuwania będzie płynne i przed jakimkolwiek ruchem - czy to będzie zmiana pozycji, czy powstanie - należy przed wykonaniem ruchu zanotować w świadomości: wykonuję to, a to.